Kur të pashë, sikur kishin shkuar njëqind vjet,
Asgjë s’është më siç qe dikur, në jetë,
Mbi çdo bukuri të rrallë, të përkohtë,
Koha, si nata, hedh terrin e vet.
Mbeta në mesrrugë, pa mundur ta ndal
Hapin tënd të brishtë si një dré i trembur,
Të shkuarën ta ktheja, endjet nëpër net,
Ëndrrat, iluzionet….dashurinë e humbur.
*Titulli i origjinalit: “Në mesrrugë”
(Shkëputur nga libri me poezi “Trup e shpirt” i Timo Fllokos)
